Νομίζω
ότι είναι ευθύνη, καθήκον, είναι ο θεσμικός ρόλος του Προέδρου της Δημοκρατίας και του
πρωθυπουργού να υπερασπίζονται την ευγένεια, την διανοητική και την πολιτική
εντιμότητα στην δημόσια σφαίρα, όταν αυτές προσβάλλονται από την αγένεια, την
διανοητική ανεντιμότητα. Κλοπή λέγεται.
Οι δεύτερες
δεν αποτελούν χαρακτηριστικά ούτε μίας πολιτισμένης, ούτε μίας ελληνικής
πολιτείας και των θεσμών της. Ούτε συμβάλουν στην οικοδόμηση μίας νέας ευγενούς
δημόσιας σφαίρας που είναι το ζητούμενο σήμερα μετά την συστηματική καταστροφή
της επί δεκαετίες.
Ως γνωστό στο παρελθόν αντιμετώπισα
παρόμοιες άκομψες και απολίτιστες συμπεριφορές. Ζήτησα από τον τότε Πρόεδρο της
Δημοκρατίας κ. Παπούλια και τον τότε πρόεδρο της Βουλής κ. Σιούφα να
καταδικάσουν αυτήν την απροκάλυπτη βαρβαρότητα ώστε να αποτραπεί η επανάληψή
της στο μέλλον. Ήταν όταν οι πυρπολητές έκαψαν την Ολυμπία και τον
Πενταδάκτυλο, τον Ταΰγετο.
Αυτά προς το
παρόν. 
