ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ
Μιλώντας σε Ρ/Σ Αλεξανδρούπολης - Ιωαννίνων
Η ΧΩΡΑ ΘΑ ΒΡΕΙ ΤΟΝ ΒΗΜΑΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΜΕ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΜΙΖΟΚΟΜΜΑΤΩΝ ΚΚΚΑΣΟΡ – Ν.Δ.
Όταν τα κόμματα αδυνατίζουν στο εσωτερικό τους ως παραγωγή ιδεών, προγραμμάτων μεταβάλλονται σε μη κόμματα, μιζοκόμματα. Την διαδικασία αυτή που είχε την αφετηρία της στην υπόθεση Κοσκωτά και παγιοποιήθηκε αργότερα αναλύω στο βιβλίο από «Από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο ΚΚΚΑΣΟΡ ο Εκφυλισμός ενός Ιστορικού Εγχειρήματος». Θα μπορούσε να μοιρασθεί στο Κοινοβούλιο, την Εκπαίδευση, τα Πανεπιστήμια.
Το ΚΚΚΑΣΟΡ και η Ν.Δ. είναι χαρακτηριστικές περιπτώσεις μιζοκομμάτων. Χωρίς την μίζα δεν μπορούσαν να σταθούν στον ισότιμο πολιτικό ανταγωνισμό. Οι δικοί μου πολιτικοί αντίπαλοι δεν ήταν ο Σημίτης, ο Παπανδρέου κ.λ.π..
Ήταν γνωστό ότι δεν ήταν ιδιαίτερης επάρκειας και ικανότητας. Ιδιαίτερα ο δεύτερος. Αντίπαλοι μου ήταν τα εξωθεσμικά λόμπι, οι μίζες.
Τις εκλογές του 2000 δεν τις έκρινε η λαϊκή θέληση αλλά τα χρήματα της SIEMENS. Τότε συγκρίνοντας τες με τις εκλογές βίας και νοθείας του 1961 μίλησα για δική μας «ηθική νίκη». Δύο χιλιάδες νέοι άνθρωποι αρνηθήκαμε την συμμετοχή μας σε ένα ανήθικο αντιδημοκρατικό περιβάλλον. Ένα παρασύστημα.
Ο Θ. Τσουκάτος οφείλει να ολοκληρώσει την διήγηση του. Θα πρόκειται για μια μεγάλη προσφορά αν το κάνει. Να πει αν τα χρήματα της SIEMENS χρησιμοποιήθηκαν για τον αποκλεισμό των πολιτικών αντιπάλων. Λέγεται ότι εκείνη την περίοδο στα Μ.Μ.Ε. έλεγαν «Όχι Αυτόν» υπονοώντας εμένα. Αυτά προέβλεπε το συμβόλαιο της μίζας.
Αυτοί που πρωτοστάτησαν στην οικοδόμηση του συστήματος των μιζοκομμάτων, προσπαθούν σήμερα να παρουσιάσουν τον Τσουκάτο, τον Μαντέλη ως εξαιρέσεις. Δεν πρόκειται για εξαιρέσεις πρόκειται για το σύστημα του μιζοκόμματος που δημιούργησαν.
Τα μιζοκόμματα, οι μιζοπολιτικοί όπως γράφω στο βιβλίο μου τροφοδότησαν την διαφθορά. Ήταν βουβοί στις συνεδριάσεις των Κεντρικών Επιτροπών, ήταν βουβοί στα Συνέδρια λόγω διανοητικής ένδειας. Έτσι πήγαν σε εξωκομματικά στηρίγματα. Κοινώς άρχισαν να εκδίδονται από εδώ και από εκεί.
Στην Ιταλία, η κριτική, ο στόχος των Πολιτών όταν αποκαλύφθηκε η μιζοπολιτική δεν ήταν το Κοινοβούλιο. Το Κοινοβούλίο είναι το σύμβολο της Δημοκρατίας. Ήταν τα γραφεία των μιζοκομμάτων, των Σοσιαλιστών και των Χριστιανοδημοκρατών. Τους έριχναν λιρέτες, το τότε νόμισμα, λεπτά – δεκάρες. Έτσι έκλεισαν αυτά τα μιζοκόμματα. Είχαν βέβαια και έναν Ντι Πιέτρο που δεν υπάρχει εδώ.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει μια επεξεργασμένη, δομημένη παιδεία. Ο λαός, οι πολίτες βάζουν στόχο το Κοινοβούλιο, αντί την Ιπποκράτους και την Ρηγίλλης.
Στο βιβλίο λέω ότι «η Διαφθορά στην Δημοκρατία είναι διαφθορά της Δημοκρατίας».
Προεκτείνοντας αυτόν το συλλογισμό λέω ότι ο Τσουκάτος και ο Μαντέλης σήμερα είναι οι μόνοι δημοκράτες. Οι άλλοι όλοι ψεύδονται. Είναι θλιβερή η εικόνα τους. Όλοι ήξεραν και ξέρουν ότι υπάρχουν – συντηρούνται πολιτικά ως «αντιπρόσωποι» χάριν της μίζας.
Η χώρα θα βρει τον βηματισμό της με την διάλυση, το κλείσιμο των δύο μιζοκομμάτων ΚΚΚΑΣΟΡ και Ν.Δ. και την αποστράτευση του αντιπαραγωγικού προσωπικού τους. Διαφορετικά θα ανακυκλώνεται στην διαφθορά από τον Κοσκωτά στην SIEMENS με τους ίδιους πρωταγωνιστές εδώ και τριάντα χρόνια.
Με θύματα Ιφιγένειες, γράφω για αυτές.
Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη
